Hasan Ferit Gedik Uluslararası Bağımlılıkla Mücadele Derneği olarak üretimlerimizi çeşitlendirerek sürdürüyoruz.
Emperyalizmin sevgileri alınıp satılabilen bir metaya dönüştürdüğü günümüzde sevda nasıl olmalı sorusunu yanıtlayan nitelikte bir şiir. HFG Emekçisi Nevzat Kalaycı’nın uzun yıllardır görmediği eşine doğum günü için yazdığı şiiri kendi sesinden paylaşıyoruz.
Hasan Ferit Gedik Uluslararası Bağımlılıkla Mücadele Derneği
*
ZEYTİN GÖZLÜ SEVDAM…
ÖZLEDİM…
Özledim zeytin gözlüm,
Bugün de yine dönüp baktım
Tarihimizdeki, elimizdeki sevda çizgilerimize…
Bak bu vefalı sevdamızda
Yarım asrı devirdik,
Birbirimize kenetli ellerimizle…
Aramızda masmavi
Dalgalı denizler olsa da
Zeytin dalına tutunup
Kulaç atarak geldim.
BU doğum gününde de YANINA…
Hani hatırlar mısın bilmem
Hayatımda ilk yazdığım Şiiri
İzmir Kemalpaşa mapusunda
Sana dair yazdığımı…
Şöyleydi bir hatırlatayım.
“Yarın görüş günü karıcığım
Yine gelip,
Tel örgüler arkasından
Sevda dolu
Hasret dolu
Zeytin gözlerinle, inceden bir göz kırpıp
Usulca yoldaşlarımdan
Selam getireceksin…
Ve yine,
Benim göz bebeklerime bakarak
Benim unuttuğumu sanıp, HAYIFLANACAKSIN…
Unutur muyum, Zeytin gözlüm Yarim benim.
UNUTURMUYUM…
Unutur muyum hiç,
Dünyaya attığın ilk çığlık gününü, UNUTUR MUYUM?…
Bak yine özlemle parmağımı uzatıyorum,
TEL ÖRGÜLER ARASINDAN…
Sımsıkı tut parmağımı.
HASRETLİĞİMİZ İÇİN…
Bak halaya durdu Yüreklerimiz…
Asıl sevda halayımızı
Özgürlüğe kavuştuğumda
Omuz omuza çekip
İKİNCİ BALAYIMIZI YAPACAĞIZ…
ZEYTİN GÖZLÜ, VEFALI YARİM BENİM…”
O gün yıl 1992 idi…
Bak şimdi yıl 2025
Yılları yıllarla harmanlayıp
Sevda HEYBEMİZE doldurduk…
Hasretliğimiz yine
Kıpkızıl kor ateş oldu.
Özlemlerimiz kelimelere, dizelere sığmaz…
Bu kez elimi,
parmaklarımı sana uzatamasam da
Sevda dizelerimle dolup geldim yanına…
Vefalı sevda hasatlı yıllarımızı
Derleyip toplayıp geldim yanına…
Hani on yıl önceki şiirimde sana dedim ya…
“Arama beni, kavga kaçkınlarının
SİNDİĞİ kuyularda…
Ara beni.
Kavgamızın
Nasırlı Kızıl yumruğuyla,
Sımsıkı tuttuğum
Vatan, Halk, Yoldaş
Ve Yar sevdalarımızda…
Sevdaysa SEVDA
Kavgaysa KAVGA…
Bedeli Ölüm OLSADA…
Ara beni Buralarda…”
Özledim be,
Zeytin gözlü SEVDAM benim…
O ağır geçen yıllarımızda
Vefayı sığdırdın.
Hala esmer güzeli,
Zeytin gözlüm YARİM BENİM.
Hani bana telefonda
On beş gün önce dedin ya…
“Benim ömrüm beklemekle geçti…”
Evet, evet, evet,
Zeytin gözlü SEVDAM benim.
ÖMRÜN, ÖMRÜMÜZ…
Hep beklemekle geçti.
Bir on yıl tutsaklık.
Ve gerisi buralarda GURBETLİKLE.
Daha dün gibi hatırlarım
Evimizden ve senden
Kavgamız için ayrıldığım
Eylül 1994 yılını…
Doğru dedin ESMER YARİM.
Beklemek DEVRİM içindi
BENİM İÇİN…
Hani hep mahpusta da dedim ya…
Halkımızın deyimiyle.
“Bizim KAVLİMİZ,
Pazara kadar değil
MEZARA KADAR”
Benim ve bizim TÜM SEVDALARIMIZ
HEPSİ ÖLÜME KADAR…
Yarimizi
Yoldaşımızı,
Vatanımızı
Halkımızı
Böyle sevdik.
Böyle öğrendik.
Böyle BİLDİK…
İşte bu sevdalar
Bizim için hep serüvenlerde
Destanlar yazdırdı…
İşte seninle bu sevdamızda
Nice fırtınalı denizlerde bile
Bizlere kulaç attırdı…
Hadi esmer yarim
Zaten çok bekledik.
Daha fazla bekletme.
Bekliyorum seni.
Al YÜREĞİNİ YÜREĞİME KOY…
Bugün ben, doğum günün için geldim YANINA…
SEN ÖZLEMİMİ GÖZ BEBEKLERİMDE
GÖRMEK İÇİN GEL…
ZEYTİN GÖZLÜ SEVDAM, BENİM…
1 Şubat 2025
ATİNA…
Nevzat KALAYCI