HER GÜN KATLEDİLMEMEK İÇİN İŞÇİ MECLİSLERİNDE ÖRGÜTLENELİM
Alanlar her gün işçilerin sloganları ile inliyor. Her ilde eylemler var. Bu eylemleri bir araya getirmek ve birleştirmek sorumluluğu ise bugün sendikalardan çok biz devrimci hareketlerin sorumluluğu; çünkü kapitalizmin çürüme aşaması olan emperyalist aşamada sendikalar artık burjuvazinin çıkarına hizmet etmektedir.
Alanlarda işten atılan emeği çalınan işçiler her gün eylemde olsa da bir o kadar da çalışırken katlediliyor. Bunun için ise işçi sınıfı genel bir grev örgütleyemiyor. Dünya da iş kazası ve meslek hastalıkları nedeni ile emperyalistlerin kendi kurumu olan ILO’nun 2023 yılı verilerine göre bile yılda katledilen işçi sayısı üç milyonu buluyor.
Bu sayının Türkiye’ye düşen bölümünde ise 2024 yılının ilk altı ayında katledilen işçi sayısı ise sekizyüzyetmişsekiz (878). Bu işçilerin büyük çoğunluğu ise inşaat sektöründe çalışırken katlediliyor. Tarım sektörü ise ikinci sırada yer alıyor. Üçüncülüğü ise taşımacılık sektörü oluşturuyor.
Son yıllarda ise en önemli artış çocuk işçiliğinde yaşanıyor. Yoksulluk arttıkça çocuk işçilikte artıyor dolayısıyla katledilmeleri de o oranda artıyor.
Bunun aynı sıra mülteci işçilerde de ölüm oranları sürekli artıyor. Mülteci işçiler güvencesiz çalıştırılıyor ve daha yoğun bir sömürü altındalar. Bunun nedenleri ayrı bir yazı konusu olsa da kısaca açıklamamızda yer vermek durumundayız. Savaşlar arttıkça halklar mülteci durumuna sürükleniyor. Faşist iktidarlar bu işçileri kendi ülkelerinde ki işçileri açlığa yoksulluğa ve örgütsüzlüğe razı etme aracı olarak kullanıyor. Bir taşla iki kuş vuruyor iktidar mülteci işçiler ile. İşçi sınıfının içinde milliyetçiliği körükleme araca haline getiriyor. İşçi sınıfını bölüyor. Oysa işçi sınıfının sömürülmesinin nedeni mülteciler olmasa da, biryandan onları destekler gibi görünse de iktidar diğer yandan ülkede işsizliğin sorumlusu gibi gösteren bir politika izleyerek tepkileri mülteci işçilere yönlendiriyor.
Kapitalistler karlarına kar katarken yoksullar açlıktan ölmemek için düşük ücretlere ve iş güvenliği olmayan koşullarda çalışmaya mahkum ediliyor. Bunun bir örneği ise Soma’da AKP milletvekiline ait FERNAS maden ocağının görüntüleri ile ispatlanmış durumda. Madende hiçbir güvenlik olmadığı gibi ölüm madeni gibi bir yer. İşçilerin ölmeden o madenden çıkması işçilerin kazandığı deneyime bağlı.
Gün geçmiyor ki sabaha bir işçi katliamı ile uyanmayalım.
Buna dur demek biz işçi sınıfının örgütlülüğünde. Örgütlenmeliyiz ki bizi katledemesinler.
Hayatta kendini üreten tek varlık işçi sınıfıdır. İşçi sınıfı kendi emeğine yabancılaşmamış olması için örgütlenmesi ve bu ölümlere dur demesi gerekiyor.
Bu nedenle tüm işçileri birleşmeye birlikte işçilerin gerçek örgütü işçi meclislerinde örgütlenmeye çağırıyoruz.
Ankara Direnişler Meclisi
