Özgür Tutsak Özgül Emre’nin mektubunu, Narin için çizdiği resim ve yazdığı şiiri paylaşıyoruz
‘’Merhaba,
Nasılsın, nasılsınız?
Ben bıraktığınız ve tahmin ettiğiniz üzere çok iyiyim.
Faşizm ve emperyalizme inat, her gün daha da dirençle güne başlıyorum.
Direncimin kaynağı haklı ve meşruluğum, direncimin kaynağı beni hapsedenlerin haksızlığı, adaletsizliği, dünden bugüne faşizme karşı baş eğmeyen, direnişleriyle tarih yazmış Özgür Tutsaklar…
Bugün bu geleneği ülkemden uzakta olsam da aynı zulme karşı taşıyorum. Bunun onuru ve gücüyle direniyorum.
Kucak dolusu sevgilerimle – Özgül Emre’’
Narin’e
Çuvala konulup
Suya gömülüp
Üstüne de taşlar konulan
Bu çocuklar
Bizim çocuklarımız.
O taşın altına konulmasın diye
Narin çocuklar
Koymalı dünün çocukları bizler
Zorbaların taştan görünen
düzenin altına!
Bu düzen değişmeli
Çocuklar özgür olmalı yarınlarda,
Çocuk gibi yaşamalı!
Çarptığında
Onların ömürleriyle
Korkularını
Az yiyeceğin
Bir dilim ekmek,
Olmadı hapislik bile
Eder miydi
Bir Aydan bebek,
Bir Berkin,
Bir Narin…
İnsanın üsten kalbe
Hesaplaşma yeri
Vicdanında
Narin’in sığdığı
Çuval mı büyüktü
Yoksa korkularınız mı?
Zor bir soru
Hesaplaşması zor
Bir işlem miydi?
Narin’in bedeni kadar küçük,
Hafif bir soruydu kuşkusuz…
Ama Narin’in yaşayamadığı
Ömür kadar uzun ve ağır
Hesap net ve
Sanıldığından da basitti…
Belki uzun ve zor
Ama doysunlar diye
Ekmek ve adalete NARİNLER, BERKİNLER
Sonuna kadar
Yine “İLLE KAVGA”YDI!